-
1 umowa
umowa kupna Kaufvertrag m;umowa najmu Mietvertrag m;umowa o pracę Arbeitsvertrag m;umowa o dzieło Werkvertrag m;umowa o wymianie handlowej Handelsabkommen n;zgodnie z umową JUR vertragsgemäß;wbrew umowie gegen die Vereinbarung; JUR vertragswidrig -
2 umowa
umowa [umɔva] fVertrag mzawierać umowę einen Vertrag [ab]schließen\umowa o wymianie handlowej Handelsabkommen nt\umowa o dzieło/pracę Werkvertrag m Arbeitsvertrag m -
3 angaż
(pot: umowa o pracę) Anstellungsvertrag mdostać \angaż eine Arbeitsstelle bekommen, angestellt werden -
4 wiązać
I. vt\wiązać coś z czymś etw mit etw verbinden3) ( być elementem łączącym)wiążą ich wspólne zainteresowania gemeinsame Interessen verbinden sie4) ( godzić)\wiązać pracę z dalszym kształceniem Arbeit mit der Weiterbildung vereinbaren [ lub verknüpfen]II. vr\wiązać się czymś sich +dat etw umbinden\wiązać się z jakąś grupą/organizacją sich +akk mit einer Gruppe/Organisation verbinden\wiązać się umową/przyrzeczeniem sich +akk durch ein Übereinkommen/Versprechen binden4) ( być połączonym)to się wiąże z dużymi kosztami damit sind hohe Kosten verbunden5) ( tworzyć całość) elementy: sich +akk verbinden\wiązać się z czymś atomy, cząsteczki: sich +akk mit etw verbinden -
5 Arbeitsvertrag
umowa f o pracę
См. также в других словарях:
umowa — ż IV, CMs. umowawie; lm D. umów «pisemne lub ustne porozumienie stron, mające na celu ustalenie czegoś, zwłaszcza wzajemnych praw i obowiązków, zgodzenie się na coś; także: dokument, w którym są określone prawa i obowiązki stron zainteresowanych; … Słownik języka polskiego
praca — ż II, DCMs. pracacy; lm D. prac 1. «świadoma, celowa działalność człowieka zmierzająca do wytworzenia określonych dóbr materialnych lub kulturalnych, będąca podstawą i warunkiem istnienia i rozwoju społeczeństwa; wykonywany zawód, zajęcie,… … Słownik języka polskiego
angaż — m II, D. u; lm M. e, D. ów a. y 1. pot. «umowa o pracę, zwłaszcza z aktorem; zaangażowanie, zatrudnienie» Intratny, stały angaż. Dostać angaż do filmu. 2. daw. «angażowanie (się); zaloty, konkury» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
engagement — [wym. ãgażmã] n ndm «umowa o pracę z aktorem teatralnym, filmowym, ze śpiewakiem operowym itp.; zaproszenie na występy» Korzystne engagement. Dostać, otrzymać engagement do opery. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
wolny — wolnyni, wolnyniejszy 1. «mogący postępować zgodnie z własną wolą, nie podporządkowany komuś lub czemuś; będący na swobodzie, nie uwięziony; nie zabroniony, nie skrępowany; o kraju: nie będący pod obcą przemocą, suwerenny, niezawisły» Wolny kraj … Słownik języka polskiego
zawód — m IV, D. zawódwodu, Ms. zawódwodzie; lm M. zawódwody 1. «umiejętność wykonywania pracy w danej dziedzinie; fachowe, stałe wykonywanie jakiejś pracy w celach zarobkowych; fach, specjalność» Ciekawy, dobry zawód. Trudny, popłatny zawód. Zawód… … Słownik języka polskiego
angaż — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. ów || y {{/stl 8}}{{stl 7}} umowa o pracę; zatrudnienie, zaangażowanie (zwłaszcza aktora) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dać komuś, dostać angaż. <fr.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
engagement — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. engagementgażmengagement || angażmengagement – akcent na ostatniej sylabie] {{/stl 7}}{{stl 8}}rz. n ndm {{/stl 8}}{{stl 7}} umowa o pracę, przyjęcie do pracy aktora teatralnego, filmowego, śpiewaka operowego itp.; angaż … Langenscheidt Polski wyjaśnień
układ — m IV, D. u, Ms. układadzie; lm M. y 1. «uporządkowany szereg przedmiotów, zdarzeń itp., zestawienie, ułożenie czegoś według określonych zasad, właściwości; sposób rozmieszczenia czegoś» Układ wyrazów w zdaniu. Układ strun w fortepianie.… … Słownik języka polskiego
wiązać — ndk IX, wiążę, wiążesz, wiąż, wiązaćał, wiązaćany 1. «umocowywać (tkaninę, wstążkę itp.) tworząc węzeł, kokardę; łączyć końce (tkaniny, taśmy, sznura itp.), przeplatając je w węzeł, kokardę» Wiązać końce sznura. Wiązać zerwaną nić. Wiązać krawat … Słownik języka polskiego
stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… … Słownik języka polskiego